Hoera, collega Anne Nieuwenhuijs heeft haar mastertitel Landschapsarchitectuur behaald aan de Academie van Bouwkunst! En ook nog eens Cum Laude. Wij zijn supertrots op haar.
In haar afstudeerproject Vloeibaar Land. Het kleinste deeltje als oplossing voor de troebele Westerschelde onderzocht Anne hoe je zorgt voor een systeemverandering in de Westerschelde. Een estuarium, een open zeearm die tegelijkertijd riviermonding is, een van de drukst bevaren wateren ter wereld. De mariene invloed van de Noordzee manifesteert zich er steeds nadrukkelijker en hoewel de Westerschelde een beschermd natuurgebied is, voert functionaliteit de boventoon, zijn recreatieve waarden nauwelijks aanwezig, staan natuurlijke dynamiek en biodiversiteit onder druk en zijn baggerwerken een continue en kostbaar proces.
Het kleinste deeltje
Het afstudeerplan van Anne onderzoekt hoe het giftige slib dat in de Westerschelde voorkomt gebruikt kan worden als bouwsteen om nieuwe, rijke en dynamische landschappen te laten ontstaan. Het plan neemt het kleinste deeltje als uitgangspunt voor ruimtelijk ontwerp en toont hoe dit een startpunt kan zijn voor dynamiek: landschap van erosie en sedimentatie. Stel je voor dat je kunt wadlopen in de Westerschelde omdat het vloeibare land is gestold.
Gif erfenis
Het water van de Westerschelde is troebel en kent een geschiedenis van zware vervuiling en waterverontreiniging. Meer dan anderhalve eeuw hebben industriële, stedelijke en andere lozingen het water zwaar vervuild met gifstoffen. Daar waar de meeste en fijnste kleideeltjes in het estuarium voorkomen, daar is ook het water en sediment van de Westerschelde het sterkst verontreinigd. Onder de rook van Antwerpen is een giftige erfenis in het slib opgeslagen.
Opgave en ontwerp
Hoe kan het kleinste deeltje een bouwsteen vormen dat gebruikt kan worden voor een systeemverandering in de Westerschelde? Vloeibaar Land laat zien hoe het kleinste deeltje een startpunt kan vormen voor grootschalige veranderingen met:
1. Het slibblok – objecten waarin het gif is ingekapseld;
2. De gif mijn – een gebied van 500 ha waar geperforeerde naalden het giftige slib wegzuigen;
3. Nieuw zand – toepassing van de slibblokken die voor nieuwe dynamiek, aanzanding en toegankelijk landschap zorgen.
Ons project ‘Rijk en Wijk – Circulair‘ is geselecteerd voor de IABR 2018+2020. Het hangt in de tentoonstelling ‘The Missing Link‘ bij de onderzoekslijn (Re)productieve stad. In ons project laten wij zien dat er ook kansen liggen voor verduurzaming in de vernieuwingsopgave van de naoorlogse woonwijken: de openbare ruimte als circulair verdienmodel. Met de wijk De Maten in Apeldoorn als voorbeeld.
De IABR 2018+2020 opent op zaterdag 2 juni in het HAKA-gebouw in het Merwe-Vierhavensgebied. Het vormt het eerste deel van het biennale-tweeluik IABR 2018+2020 –THE MISSING LINK. De tentoonstelling is te zien op de bovenverdieping van het HAKA-gebouw. Hier wordt het thema The Missing Link behandeld in vijf opeenvolgende stappen, in evenzoveel zalen. Met als centrale vraag: hoe kunnen ontwerpers effectief reageren op de door de mens veroorzaakte klimaatverandering? Wat houdt ons nog tegen om dat dan ook te doen, wat is die missing link?
Ons project laat zien welke kansen er liggen voor meer circulariteit in een vernieuwingsopgave van de openbare ruimte in een naoorlogse woonwijk. Met de wijk De Maten in Apeldoorn als voorbeeld. Voor deze wijk hebben wij verschillende scenario’s uitgewerkt waarin door een circulaire bril naar afval, water, mobiliteit, energie en openbaar groen is gekeken. De scenario’s verschillen in mate van collectieve of private en snelle of stapsgewijze aanpak. Zo ontstaan er vier zeer verschillende verhaallijnen met bijbehorende spelers en thema’s – alle met een ander eindbeeld voor de openbare ruimte in de wijk. Deze verhaallijnen maken een goede discussie mogelijk over de concrete aanpak van De Maten. Ze kunnen daarnaast vertaald worden naar andere wijken in Nederland, om ook daar circulariteit centraal te kunnen stellen in toekomstige herstructureringsopgaven.
De tentoonstelling ‘The Missing Link’ is te zien van 2 juni t/m 8 juli. Daarnaast vindt op woensdag 20 juni een werksessie plaats over de (Re)productieve stad. Deze werksessie wordt gemodereerd door Joachim Declerck, co-curator van deze dubbeleditie IABR2018+2020 – THE MISSING LINK. Meer informatie op de website van de IABR.
Er wordt veel gesproken over onrechtvaardigheid in steden, maar wat is eigenlijk een rechtvaardige stad?
Wouter Veldhuis en Simon Franke van Trancity verkenden het onderwerp en schreven het Stadsessay ‘Verkenning van de rechtvaardige stad – Stedenbouw en de economisering van de ruimte’. Deze is gratis te downloaden via deze link.
Eerdere artikelen over het project ‘De Rechtvaardige Stad’ zijn:
www.must.nl/blog/voortgang-project-rechtvaardige-stad/
www.must.nl/blog/must-en-trancity-lanceren-project-de-rechtvaardige-stad/
Freiburg im Breisgau staat voor grote uitdagingen. In een van de populairste steden van Duitsland neemt de vraag naar nieuwe woningen de komende jaren snel toe. Hoe en waar deze behoefte kan worden gerealiseerd, is een kwestie van voortdurende discussie.
Om te zorgen voor het meest economische gebruik van de uiterst schaarse en dure bodem, wordt ook hoogbouw voor woning-doeleinden overwogen. Om deze reden heeft de afdeling stedenbouw van Freiburg een internationale uitvraag voor het project “Voorbereiding van een bouwhoogte concept” gedaan. MUST is op basis van haar aanpak als overtuigende winnaar geselecteerd en is voortvarend met de opdracht gestart!
Meer informatie over MUST Keulen vind je hier.
Het boek Kracht van Regionaal Ontwerp laat zien hoe de Provincie Zuid-Holland de afgelopen 25 jaar is omgegaan met regionaal ontwerp. Welke aanpak is er gevolgd, welke processen zijn er doorlopen en hoe is dat ervaren bij de direct betrokkenen?
Sommige opgaven houden zich niet aan gemeentegrenzen. Daarvoor is een regionaal ontwerp nodig. En dat brengt nieuwe vragen met zich mee, want over grenzen heen kijken betekent ook meer perspectieven, partijen en belangen. Het boek Kracht van Regionaal Ontwerp geeft een kijkje achter de schermen. Het bespreekt de valkuilen en leermomenten. Hierbij komen onder meer de kenmerkende projecten in Zuid-Holland aan bod: Stedenbaan, Kustzone en de A4-corridor.
MUST
MUST leverde ook een bijdrage. Twee kaarten van ons project Hybrid Landscapes zijn in het boek opgenomen. Door ze naast elkaar te zetten is goed te zien hoe snel de Randstad is verstedelijkt tussen 1950 en 2010. De steden in Zuid-Holland zijn sterk uitgebreid. De infrastructuur is meegegroeid, evenals een heel scala aan werklandschappen.
Te koop
Het boek Kracht van Regionaal Ontwerp is nu te koop bij onder andere Bruna en Libris.